تفاوت دوربین مداربسته آنالوگ و دوربین تحت شبکه (IP) در چیست؟
تفاوت بین دوربین مداربسته آنالوگ و دوربین تحت شبکه (IP) در چیست؟
آنچه در مورد محافظت از خانه یا هر ملک شخصی شما در برابر چشمان کنجکاو باشد، دو نوع سیستم رایج برای نظارت تصویری است، دوربین های IP و دوربین های مدار بسته آنالوگ. در حالی که هر دو دوربین اساساً برای یک هدف استفاده می شوند، اما در نحوه عملکرد آنها برای رفع نیازهای امنیتی متفاوت هستند. آنها همچنین رایج ترین نوع دوربین های مورد استفاده در سیستم های نظارتی این روزها هستند.
در این مقاله هرکجا صحبت از دوربین مداربسته آنالوگ شده ،منظور دوربین های AHD یا HDCVI یا TORBOHD میباشد.
دوربین IP یا دوربین تحت شبکه ، یک دوربین فیلمبرداری دیجیتال است که برای نظارت استفاده می شود و در عین حال، داده ها را از طریق یک لینک سریع شبکه، ضبط و ارسال می کند. دوربین مداربسته ، سیستمی است که در آن سیگنال ها برای اهداف نظارتی و امنیتی به دقت کنترل می شوند. ما یک مقایسه بیطرفانه بین این دو ارائه میدهیم تا بتوانید تصمیمی هوشمندانه در مورد چگونگی محافظت از خانه یا کسبوکار خود بگیرید.
دوربین های IP چیست؟
کاربردهای سیستم های الکترونیکی برای مقاصد امنیتی در طول سالیان دراز، به طور چشمگیری تغییر کرده است. برخلاف دوربینهای مداربسته ، دوربینهای دیجیتال IP ، نسل بعدی سیستمهای نظارتی هستند که برای محیطهای توسعه یافته استفاده میشوند ،اما برای کیفیت تصویر بهتر، وضوح بهتر و همه چیز بیشتر. دوربین های تحت شبکه ، تصویری را مستقیماً از دادههای دیجیتالی تولید میکنند، بدون اینکه جریان مداوم ویدیوی آنالوگ پخش شود. آنها بیشتر شبیه نسخه دیجیتالی دوربین های مداربسته هستند اما با پشتیبانی چند کاربره به این معنی که چندین کاربر می توانند از دوربین ها در چندین دستگاه استفاده کنند، به علاوه ویژگی های کنترلی پیشرفته و انعطاف پذیری برای افزودن دوربین های نامحدود به شبکه بدون نیاز به هیچ سخت افزار اختصاصی ، یکی از ویژگیهای بارز دوربین های IP هست.
دوربین های مدار بسته چیست؟
دوربین مداربسته آنالوگ عمدتاً برای کاربردهای تشخیص نفوذ بیشتر برای اهداف ارزیابی هشدار استفاده میشوند. زمانی که دوربینهای حالت جامد در اواسط دهه ۱۹۸۰ روی کار آمدند، این امر تغییر کرد و به دلیل هزینه نگهداری کم و سهولت استفاده، به سرعت به استانداردی برای نظارت تصویری تبدیل شد.
پیشرفت بیشتر فناوری و ارتباطات ، محدودیت های نظارت دوربین مدار بسته را به سطح بی سابقه ای رسانده است که منجر به ایجاد صنعتی غنی از فناوری های کامپیوتری و ارتباطی شده.و از یک سیستم نابالغ گرفته تا یک سیستم نظارت کامل، دوربین های مدار بسته به عنوان استانداردی برای صنعت امنیت ظاهر شده اند .
فناوری موجود در دوربین IP و دوربین مدار بسته آنالوگ:
دوربین IP یک دوربین فیلمبرداری دیجیتال تحت شبکه است که فیلمهای ویدئویی را در زمان واقعی از طریق شبکه کامپیوتری و اینترنت ارسال میکند. آنها اغلب برای نظارت ، بیشتر شبیه نسخه دیجیتالی دوربین های مدار بسته با کیفیت تصویر بهتر و عملکردهای ضبط پیشرفته استفاده می شوند. و به سرعت در حال تبدیل شدن به استاندارد برای نظارت تصویری است.
از سوی دیگر، دوربین های مدار بسته (CCTV) برای انتقال سیگنال به مکان خاصی با مجموعه محدودی از مانیتورها در یک سیستم بسته استفاده می شود و از تلویزیون پخش متمایز است. شبکه دوربین های مدار بسته یک سیستم کامل را تشکیل می دهد.
دوربین مدار بسته آنالوگ:
به قرارگیری استراتژیک دوربین ها و نظارت بر فیلم های ویدئویی روی مانیتورها و مشاهده بسته ورودی بستگی دارد. دوربین ها با مانیتور و دستگاه های ضبط ویدئو ارتباط برقرار می کنند. فیلم ها به صورت دیجیتالی با استفاده از یک ضبط کننده ویدئوی دیجیتال فیزیکی (DVR) در کابل های کواکسیال خصوصی یا لینک های ارتباطی بی سیم ذخیره می شوند. هنگامی که دستگاه DVR به اینترنت متصل است، مشاهده از راه دور امکان پذیر است.
در دوربینهای IP ، دستگاههایی هستند با نام NVR (ضبطکننده ویدیوی شبکه) که به جای DVR معمولی برای ذخیره محتوای دیجیتال استفاده میکنند، بعلاوه میتوان از آنها همراه با دوربینهای مداربسته آنالوگ برای برای پوشش نقاط کور و تکنولوژی ارزانتر استفاده کرد.
مقایسه اتصالات در دوربینهای مداربسته IP و آنالوگ :
دوربینهای IP فیلمهای ویدئویی را بهعنوان یک جریان دیجیتالی دادهها ،از طریق یک شبکه کامپیوتری (LAN) یا اینترنت به ضبطکننده ویدیوی شبکه (NVR) از طریق پروتکل اینترنت متصل میکنند. دوربین های IP نیاز به اتصال به شبکه مشابه NVR دارند. آنها از PoE (Power over Ethernet) استفاده می کنند به طوری که تنها از یک کابل می توان هم برای منبع تغذیه و هم برای انتقال ویدئو استفاده کرد و نیازی به کابل های برق را از بین می برد. دوربین های مدار بسته آنالوگ سیگنال ویدئویی را از طریق کابل های کواکسیال به DVR ارسال می کنند و DVR سپس سیگنال را برای مشاهده پردازش می کند. برخلاف دوربین های IP، دوربین های مدار بسته نیاز به ارتباط مستقیم به DVR دارند.
گسترش:
تمام دوربین های یک سیستم مداربسته آنالوگ باید در یک مکان قرار گیرند و دوربین ها نیاز به اتصال مستقیم به ایستگاه داده یا DVR دارند، بنابراین گسترش یک سیستم دوربین مدار بسته آنالوگ می تواند بسیار گران تمام شود.
علاوه بر این، تنها تعداد محدودی از دوربینها را میتوان به شبکه اضافه کرد، زیرا یک دستگاه DVR فقط میتواند تا ۳۲ دوربین را در خود جای دهد و افزودن دوربینهای بیشتر به یک دستگاه DVR اضافی نیاز دارد. چنین محدودیتی برای دوربینهای IP وجود ندارد و میتوانید تقریباً هر تعداد دوربین را به شبکه اضافه کنید که فقط نیاز به فضای ذخیرهسازی اضافی دارد، بدون اینکه هزینه زیادی در بر داشته باشد.
خلاصه ای از مقایسه بین دوربین مداربسته آنالوگ و دوربین IP :
دوربین مدار بسته آنالوگ ، استفاده ای ساده و قابل اطمینان دارند و دوربین های IP به وضوح بیشتر تصویر دربین متخصصان این امر مشهور هستند.
دوربینهای IP قطعاً مزایای قابل توجهی نسبت به دوربینهای آنالوگ در زمینه نظارت دارند که باعث میشود تغییر از دوربینهای آنالوگ به دوربینهای IP ارزش زمان شما را داشته باشد.
هزینه اولیه این سیستم قطعت زیاد میباشد، اما به راحتی می توان فهمید که یک دوربین IP می تواند به راحتی جایگزین بسیاری از دوربین های آنالوگ از نظر عملکرد و مقیاس پذیری شود.
صنعت دوربینهای مداربسته ، به افزایش کیفیت و وضوح تصویر ادامه میدهد، بنابراین استفاده از دوربینهای IP به وضوح افزایش می یابند، در حالی که دوربین های مداربسته آنالوگ به سرعت منسوخ میشود.
شما جهت خرید دوربین مداربسته میتوانید با تماس با مشاوران رایگان مجموعه آبتین فرادید برتر انتخاب بهتری را داشته باشید.